Πρωί Σαββάτου 14 Ιουλίου 2008!
Οκτώ αθλητικές σεζόν... “φαγούρας” και περιπλάνησης στους απαξιωτικους δρόμους της Δ’ και Γ’ Εθνικής και είναι επόμενο η έντονη συσσώρευση συναισθημάτων να μην σ' αφήνει να κλείσεις μάτι το προηγούμενο βράδυ ενόψει της - γεμάτης προσδοκίες - ημέρας που ακολουθούσε...
Με επικεφαλής τον αξεπέραστο “ταριφοντράϊβερ - αναλυτή" Γιώργο Κουτσώνα που οργάνωσε το πλάνο άφιξης και διαφυγής, (με... αζιμούθιο παρακαλώ για τυχόν απρόοπτα!) παρέα τους Αντώνη Νικολάου και Δημήτρη Ζιάκα, το ξεφτισμένο θρυλικό πολυβασανισμένο κασκόλ και επαρκές απόθεμα σε... νικοτίνη και καφεϊνη, βάλαμε μπρος...!
Την ίδια στιγμή χιλιάδες Καρδιτσιώτες απ’ όλα τα πλάτη και μήκη της χώρας αλλά και απο το εξωτερικό, έκαναν ακριβώς το ίδιο...
Με την ίδια αφορμή, την ίδια γλυκιά συναισθηματική ταραχή, τον ίδιο προορισμό...
Ριζούπολη Αθηνών, ώρα 6 το απόγευμα!
Αναγέννηση - Ηλιούπολη, ποδοσφαιρικός αγώνας μπαράζ για την άνοδο στη Β’ Εθνική!
Δύο ξεχωριστοί κόσμοι του ελληνικού ποδοσφαίρου (αλλά και της κοινωνίας) απέναντι!
Το άσπρο με το μαύρο!!!
Η χρονιά που προηγήθηκε, τα όσα τρελά διαδραματίστηκαν κατα τη διάρκειά της (με θλιβερό αποκορύφωμα τον χαμό του Σωτηράκη Κολοβού στην επιστροφή απο τον ΠΑΟΝΕ), οι προκλητικές μεθοδεύσεις για να ευνοηθεί η ομάδα της Αθήνας, είχαν δώσει στο συγκεκριμένο γεγονός συμβολισμούς που ξεπερνούσαν κατα πολύ τις στενές αθλητικές διαστάσεις...
Ωρα 4η απογευματινή:
Μπροστά απο το κτίριο της Νομαρχίας στο κατέβασμα της Ηρακλείου προς το γήπεδο “Αριστείδης Καμάρας”, γίνεται παντζουρλισμός απο τις σειρήνες των περιπολικών και των μηχανών της αστυνομίας που συνοδεύουν ένα πούλμαν...
Στα παράθυρα διακρίνουμε οικείες φυσιογνωμίες...
Την μακριά κόμη του Μπιτέλη, το... αγριεμένο βλέμμα του Μπουντούρη, τις παιδικές φάτσες του Παληγεώργου, του Ζαχαριέφσκι!
Ρίγος!!!
Θυμίζει η κινητοποίηση και τα μέτρα ασφαλείας άφιξη αρχηγού κράτους!
Για τη δική μας Αναγέννηση όλος αυτός ο χαμός;
Το "δική μας"... "πυρπολεί" την ψυχή κι ένας κόμπος συγκίνησης σκαρφαλώνει στο λαιμό...
Η θέση που παίρνουμε βιαστικά κι αδημονώντας στην εξέδρα λίγο μετά, είναι φυσικά η μειονεκτική!
Ντάλα στον ήλιο για να έχουν σκιά και άνεση οι... “καλεσμένοι” της αντιπάλου! Ποιος νοιάζεται;
Δεν είμαστε πολλοί και μια απορία εύλογη προκύπτει: Που στην ευχή είναι οι άλλοι; Φοβήθηκαν και δεν ήλθαν;
Και τότε συμβαίνει!
Ενα “τρελό βουητό” μας αναγκάζει ν’ ανεβούμε στην κορυφή του πετάλου για να απλώσει μπροστά μας ως παράσταση ενα κιτρινόμαυρο ποτάμι χιλιάδων ανθρώπων που κατεβαίνει προς την είσοδο, με πρόσωπα που τα... έκαιγε η εξαψη και η αδημονία...
Το σφυροκόπημα της καρδιάς υπερνικά των ήχο των συναισθημάτων και το ένστικτο ότι κάτι μεγάλο και ανεξίτηλο θα βιώσεις και θα μοιραστείς αυτή την ημέρα, γίνεται πλέον βεβαιότητα...
Τα υπόλοιπα που συμβαίνουν απο το πρώτο σφύριγμα του απίστευτου Καλόπουλου στις 6 το απόγευμα μέχρι τα δάκρυα και το χαμόγελο στο ευγενικό πρόσωπο του αξέχαστου Σωτήρη Τσιγάρα έξω απο τ' αποδυτήρια λίγο μετά τις 8 το βράδυ, είναι πλέον μια ιστορία που θα την διηγούμαστε ξανά και ξανά!
Μια ιστορία που έχει περάσει πλέον στη σφαίρα του θρύλου...
Κυρίες και κύριοι, καλως ήλθατε στη... μαγική διάσταση της Αναγέννησης...!
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ
{dailymotion}
k5FFze6YAnRkmj9K987
{/dailymotion}