Προφέροντας το όνομα “Αναγέννηση” το μυαλό μας πηγαίνει στο γήπεδο και σε επικές αναμετρήσεις που είναι χαραγμένες στη μνήμη. Λογικό διότι το γήπεδο είναι ο φυσικός χώρος της κάθε ομάδας.
Γι’ αυτό άλλωστε γίνονται όλα....
Το αγωνιστικό προφίλ όμως του κάθε συλλόγου είναι σε πλήρη συνάρτηση με το διοικητικό. Απο το πως διοικείται, απο το ποια είναι η φιλοσοφία εκείνων που ασκούν διοίκηση, απο την ποιότητα και την οργάνωση, εξαρτάται ουσιαστικά η πορεία ενός συλλόγου στο γήπεδο.
Με αφορμή την πρόσφατη διαδικασία της Γενικής Συνέλευσης του ΑΣ Αναγέννηση απο την οποία προέκυψε το νέο δοικητικό συμβούλιο, έχει σημασία πιστεύουμε να θυμηθούμε το πρόσφατο παρελθόν και να συγκρίνουμε...
Η γνώση άλλωστε της ιστορίας, είναι πυξίδα για το μέλλον κι όποιος διατηρεί αυτή την αρχή στη ζωή του, ξέρει πάντα που βρίσκεται και που πηγαίνει πατάει...
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Οι Γενικές Συνελεύσεις της Αναγέννησης αναβαθμίστηκαν την τελευταία τετραετία και έδωσαν λύσεις και διεξόδους σε πολύ σημαντικά ζητήματα για το σύλλογο.
Δεν ήταν πάντα έτσι όμως.
Και επειδή πιθανότατα κάποιοι να μη γνωρίζουν ή να κάνουν πως... ξέχασαν, έχει αξία να θυμίσουμε τι γινόταν στο πρόσφατο παρελθόν.
Οι Γενικές Συνελεύσεις του ΑΣ Αναγέννηση έχουν τη δική τους ιστορία διότι μέσα απ’ αυτές έχουν παρθεί αποφάσεις που σημάδεψαν το σύλλογο και την πορεία του.
Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ "Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ", Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
ΤΟΥ "ΑΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ" ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟ 1949
Η πιο σημαντική κατα τη γνώμη μας που δυστυχώς δρομολόγησε άσχημες εξελίξεις για το σύλλογο ήταν το 1949 όταν αποφασίστηκε η αλλαγή του ονόματος απο Γυμναστικός Σύλλογος Αναγέννηση σε Αθλητικός Σύλλογος Αναγέννηση για να ξεπεραστεί το εμπόδιο του καταστατικού του 1905 και να χαριστεί η ανεκτίμητη (μετα σημερινά δεδομένα) περιουσία (γυμναστήριο) πίσω απο το Παυσίλυπο στο Δήμο Καρδίτσας!
Δυστυχώς χωρίς να διασφαλιστεί εγγράφως η ανταλλαγή με τον σημερινό χώρο που υπάρχει στο Δημοτικό Στάδιο....
Δειτε την έρευνα που κάναμε με ιστορικά ντοκουμέντα ΕΔΩ
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ
Απο το 1960 όπου και θεσπίστηκαν οι εθνικές κατηγορίες και η Αναγέννηση ανέβηκε στη Β’ Εθνική, οι συνελεύσεις έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη συγκρότηση διοικητικών συμβουλίων που διαχειρίστηκαν τις τύχες του συλλόγου σε εποχές αλησμόνητες όπως τη δεκαετία του ‘70.
Ενα τέτοιο συμβούλιο απέτρεψε την... μεθοδευμένη συγχώνευση που επιχειρούσε τότε η χούντα σε όλη την επικράτεια!
Μάλιστα η Αναγέννηση είναι απο τις λίγες ομάδες που χάρη σ’ αυτή τη στάση των συνελεύσεων και διοικήσεων, που δεν μπήκε παρά τις μεθοδεύσεις και τις απειλές του απολυταρχικού καθεστώτος στη διαδικασία συγχώνευσης.
H ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ‘80
Στη δεκαετία του ‘80 η Αναγέννηση είχε την μακρύτερη παραμονή στη Γ’ Εθνική (1981-1991) αλλά και πάλι το όργανο της Γενικής Συνέλευσης ήταν το κυρίαρχο και στήριξε την ομάδα.
Αγορά γραφείων το 1980, εξαιρετική διαχείριση την περίοδο 86-88 που δημιούργησε την μεγάλη ομάδα των Αδαμόπουλου, Τζαβαλιά που απο μεθοδεύσεις (βλέπε υπόθεση δωροδοκίας) δεν ανέβηκε οπως το άξιζε στη Β’ Εθνική.
Η ΠΡΩΤΗ ΠΑΕ
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 καταγράφηκαν οι πιο πολυπληθείς γενικές συνελεύσεις στην ιστορία του Συλλόγου, καθώς με την άνοδο στη Β’ Εθνική, είχαμε και την πρώτη δημιουργία (στην ιστορία) της ΠΑΕ!
Δεν έλλειψαν οι έντονες αντιπαραθέσεις ιδιαίτερα το 1993 καθώς για πρώτη φορά υπήρξαν και αντιπολιτευτικές τάσεις ενόψει της δημιουργίας της ΠΑΕ.
Η ΠΑΡΑΚΜΗ
Η μεγάλη παρακμή στις Γενικές Συνελεύσεις παρατηρήθηκε στις αρχές και στα τέλη της δεκαετίας του 2000.
Ο Σύλλογος μετά τη διάλυση της ΠΑΕ απο την πτωτική πορεία 1999-2001 γκρεμοτσακίστηκε στη Δ’ Εθνική όπου έμεινε για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι για την τροποποίηση του κατασταστικού στις 5 Φεβρουαρίου του 2000 η συνέλευση έγινε παρουσία 18 τακτικών εγγεγραμμένων μελών σε σύνολο 30 συνολικά!
Παρεβρεθήκαμε αρχές του 2001 σε συνέλευση με επτά άτομα στα γραφεία του Συλλόγου...!!!
Παρά την φιλότιμη προσπάθεια που έκαναν ο αείμνηστος Φώτης Ματθαιόπουλος, ο Θωμάς Κυριαζής, ο Σωτήρης Τσιγάρας, ο Βασίλης Πίτσαβος, ο Θωμάς Δεληγιάννης o (2002-2004) ο επι σειρά πολλών συνελεύσεων προεδρεύοντας Συνελεύσεων Κώστας Καραπάνος (παλιός πρόεδρος της ομάδας) καθώς και ελάχιστα ακόμη απλά μέλη, να κρατήσουν όρθια την Ερασιτεχνική.
Απο το 2005 και μετά όπου ο Σύλλογος μπαίνει στις περιπέτειες του ΤΑΠ και στη συνέχεια της ΠΑΕ Κωτούλα, οι συνελεύσεις επίσης δεν έδωσαν διέξοδο, αφού η Ερασιτεχνική είχε διακοσμητικό ρόλο!
Μάλιστα απο τα έργα και τις ημέρες κάποιων στο ΤΑΠ του 2005 βγήκαν και τα γραφεία στο “σφυρί” και ευτυχώς βρέθηκε ο Σωτήρης Βητοβάρης που με δική του ταμειακή συνεισφορά απέτρεψε το χειρότερο.
Παρότι η διοίκηση στην οποία συμμετείχε μαζί με τους Τζάτζο, Μπαλτά, Βασιλείου του ΤΑΠ, (που ανέβασε την ομάδα με το επικό μπαράζ της Ριζούπολης στη Β' Εθνική ύστερα απο οκτώ χρόνια) είχε παραιτηθεί αφού ανέλαβε ο Κωτούλας και δεν βαρύνονταν μ' αυτό το ζήτημα που έρχονταν απο το παρελθόν.
Τα γραφεία είχαν αφεθεί στην τύχη τους, χάθηκε πολύτιμο αρχειακό υλικό απο πλημμύρα καταστράφηκε η πινακίδα και γενικώς ο χώρος θύμιζε σταύλο!!!
ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ
Απο τον Οκτώβριο του 2011 που έγινε η προσπάθεια της “επανεκκίνησης” της ομάδας είχαμε την περίοδο αναβάθμισης.
Πέρα απο τα γραφεία που ήταν τα πρώτα που εκσυγχρονίστηκαν και μηχανογραφήθηκαν, είχαμε και την αναβάθμιση του ανώτερου οργάνου του ΑΣ Αναγέννηση, τις Γενικές Συνελεύσεις.
Με πραγματικά πλέον μέλη κι όχι “μαϊμού” που έφθασαν και τα 150 (ρεκόρ για την σύγχρονη ιστορία του συλλόγου) εκ των οποίων πολλά προχθες εξέλεξαν και τη νέα διοικηση με σοβαρές διαδικασίες, με ευλάβεια στην τήρηση του καταστατικού κι όχι με μπακαλόχαρτα!
Σε όσους ο αριθμός φαίνεται μικρός, αρκεί και μόνο να κοιτάξουν τι γίνεται σε άλλες ομάδες της περιφέρειας αλλά και των αστικών κέντρων όπου τα νούμερα συμμετοχής σε συνελεύσεις είναι θλιβερά...
Αυτή η περίοδος (2011-2015) όπως γράψαμε και σε παλαιότερη αναφορά είναι η βαριά κληρονομιά για τη νέα διοίκηση που προέκυψε που μπορεί να την αξιοποιήσει ακόμη περισσότερο και να καταστήσει την Αναγέννηση έναν σύλλογο που λίγοι υπάρχουν στην Ελλάδα σ’ ο,τι αφορά τις διαδικασίες και τα μέλη του Αθλητικού Συλλόγου...
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ