Οι περιπέτειες που έχει ζήσει η Αναγέννηση στο διάβα του χρόνου είναι ατέλειωτες...

Το κοινό σημείο όμως σε όλες τις ταραχώδεις περιόδους είναι ότι πάντα κατόρθωνε να βγαίνει πιο δυνατή απο τις δυσκολίες και να πράττει αυτό που προστάζει το όνομά της!

 Ν' αναγεννάται και να δυναμώνει μέσα απο τις στάχτες της!!!

 Ενόψει του πολύ σπουδαίου επερχόμενου παιχνιδιού με τη Λαμία, γυρίσαμε πάλι με τη χρονομηχανή σε μια απο τις δυσκολότερες περιόδους που πέρασαν οι "κιτρινόμαυροι" στην πραγματικά έντονη απ' ολες τις απόψεις δεκαετία του 2000.

 Και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2006 όταν ο Φίλιππος Σαπουνάς που ανέλαβε με πολλές φιλοδοξίες το 2005, άφηνε την ομάδα απογοητευμένος και απο τις προσωπικές του δυσκολίες, σ' ενα καθεστώς που μύριζε... "διάλυση"!!!

 Η Αναγέννηση στη Γ' Εθνική, με παίκτες που τύγχαναν της έντονης αμφισβήτησης των "ειδημόνων", απλήρωτους και με την Καρδίτσα σ' ο,τι αφορά τους μεγαλοσχήμονες ΑΠΟΥΣΑ!

ΜΕ ΤΑ... ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ!

Στις 18 Οκτωβρίου του 2006 η Αναγέννηση αποδομημένη αγωνιστικά, με προπονητή τον Βάϊο Καραγιάννη που ανέλαβε μετά την φυγή του Νίκου Αργυρούλη, εξαφανισμένη την διοίκηση του Σαπουνά, μετέβη στο Βόλο για το προγραμματισμένο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, χωρίς να έχει διασφαλισμένα ούτε τα έξοδα μετακίνησης.

 Με τα αυτοκίνητα προπονητής και παίκτες κατόρθωσαν να δώσουν το παρών στον αγώνα...

 Στο έσχατο σημείο απαξίωσης κι εκεί που περίμεναν κάποιοι την απολυτη διάλυση της ομάδας και την επιστροφή της στη Δ' Εθνική (στην οποία είχε μείνει τέσσερις συνεχόμενες χρονιές απο το 2000) η Αναγέννηση έβγαλε στην επιφάνεια το ιδιαίτερο  DNA της!!!

 Με μια καταπληκτική εμφάνιση παίρνει ισοπαλία με 1-1 (το γκόλ ο Τσεβάς) απο τον Βόλο και άρχισε να "ζεσταίνει" τις καρδιές των φιλάθλων της.

 Λίγες μέρες αργότερα στις 25 Οκτωβρίου κι αφού τα ελάχιστα μέλη της ερασιτεχνικής που παρέμειναν δίπλα της είχαν πάρει πρωτοβουλίες να κρατήσουν με όλες τις δυνάμεις την ομάδα όρθια, η Αναγέννηση κερδίζει εκτός έδρας τον Ναυπακτιακό (και τα δυο γκόλ ο Πατσιαβούρας) και... "τρελαίνει" κόσμο!

 «ΟΣΟ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙΣ, ΤΟΣΟ ΜΕ ΠΟΡΩΝΕΙΣ...» γράφουμε στον τίτλο του ρεπορτάζ της 26ης Οκτωβρίου στο "ΝΕΟ ΑΓΩΝΑ" "φωνάζοντας" με όλη τη δύναμη της ψυχής μας ότι "Η ΟΜΑΔΑ ΘΕΛΟΥΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ, ΜΑΧΙΜΗ και ΑΓΕΡΩΧΗ..."

 Εκεί που όλοι περίμεναν την διάλυση, το "τρελό" αυτό σωματείο πάει κόντρα στο ρεύμα και κατορθώνει να συσπειρώσει απίστευτα τον κόσμο της ο οποίος αποτελεί την ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΗΓΗ έμπνευσης και στήριξης.

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ!

 Αρχίζει σταδιακά να εφαρμόζεται ένα πρωτοφανές μοντέλο αυτοδιαχείρισης!

Αποφασίζεται απο τα λίγα μέλη που είναι στην ερασιτεχνική όλα τα εισιτήρια απο τους αγώνες να πηγαίνουν απευθείας στους ποδοσφαιριστές που παίζουν απλήρωτοι απο την αρχή της σεζόν μετά την "εξαφάνιση" του Σαπουνα!

 Το μάτς που ακολουθεί με τη Λαμία την Κυριακή 29 Οκτωβρίου του 2006 είναι το ΠΡΩΤΟ όπου θα εφαρμοστεί αυτό το εγχείρημα!

 Και πράγματι, ο κόσμος σπεύδει μαζικά γεμίζοντας το Στάδιο και αποφασίζει: Η Αναγέννηση ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να μείνει ΠΟΤΕ μόνη της...!

 Απομυθοποιεί στην πράξη (για άλλη μια φορά) το μοντέλο του "μεγαλοεπενδυτή" και κάνει ΣΑΦΕΣ προς όλες τις κατευθύνσεις ότι μια ομάδα με κοσμο που ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ δεν έχει ανάγκη ΚΑΝΕΝΑΝ...

 Είναι ένα ξεχωριστό απόγευμα που όσοι ζήσαμε και παλέψαμε μέσα απο κείνες τις απαξιωτικές ημέρες του συλλόγου δεν πρόκειται να το ξεχάσουμε ποτέ.

 Με μια καταπλητική εμφάνιση η Αναγέννηση "σκορπάει" τη Λαμία με σκορ 2-0 και με τον Ερικ Λάζορικ να πετυχαίνει ένα απο τα ομορφότερα γκόλ που έχουμε δεί στη σύγχρονη ιστορία της ομάδας στο Στάδιο...

ΤΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

ΤΗΣ 29ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2006

Ακολουθεί μια έντονη περίοδος, όπου εμφανίζεται ο Ντέμης Νικολαϊδης, δομείται μια διοίκηση Καρδιτσιωτών, η Αναγέννηση δυναμώνει και οδηγείται μετά απο έναν χρόνο ακριβώς στο επικό μπαράζ της Ριζούπολης...

 Αν όμως σ' εκείνο το απαξιωτικό διάστημα του Οκτωβρίου του 2006 δεν στήριζαν την ομάδα οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, εκτός και εντός αγωνιστικού χώρου, ίσως τίποτα απ' ολα όσα ζήσαμε μετά να μην συνέβαιναν...

 Σε κάθε περίπτωση όμως και σ' αυτή την περίοδο αποδείχθηκε περίτρανα ότι η Αναγέννηση έχει πάντα τον τρόπο να βγαίνει πιο δυνατή απο κάθε δυσκολία...

 Αυτό είναι το πεπρωμένο της...

ΥΓ: Το σημερινό θέμα είναι αφιερωμένο ολόψυχα στους λίγους (εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου) που εκείνες τις δύσκολες και απαξιωτικές ημέρες δεν λάκισαν  στάθηκαν δίπλα στην αγαπημένη τους ομάδα κρατώντας την όρθια και αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως το "ΕΜΕΙΣ" είναι πιο δυνατό απο το κάθε "ΕΓΩ...