Οι “κιτρινόμαυρες ιστορίες” θα μας μεταφέρουν σήμερα στην... αρχή των πάντων στην Αναγέννηση!
Η χρονομηχανή μας θα κάνει το μεγαλύτερο ταξίδι προς το παρελθόν, καθώς θα φθάσει στην στιγμή που άρχισε να ξετιλύγεται το νήμα αυτής της απίθανης διαδρομής...
Θα ξεκινήσουμε απο το 1905!
Ενα χρόνο δηλαδή μετά απο την ίδρυση και την δημιουργία του ΓΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΣ!
Με αφετηρία αυτή τη χρονιά, θα πάμε στο 1949 όπου συντελέστηκε με τρόπο τουλάχιστον θολό η ΑΦΑΙΜΑΞΗ της ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ της Αναγέννησης που βρίσκονταν σε σημερινά οικόπεδα ανεκτίμητης αντικειμενικής αξίας, όπιθσεν του Παυσιλύπου. Γι' αυτό το συγκλονιστικό θέμα θα μιλήσουμε σήμερα...
Τι έγινε τότε;
Ποιοί και με ποιά οφέλη οδήγησαν την Αναγέννηση στο να παραχωρήσει χωρίς κανένα αντάλλαγμα αυτή τη μεγάλη περιουσία;
Πως ξεπεράστηκε το νομικό εμπόδιο που περιλαμβάνονταν στο συμβόλαιο του 1905;
Γιατί η Αναγέννηση δεν πήρε ποτέ ως αντάλλαγμα αυτά που της υποσχέθηκαν απο το Δήμο;
Σ' ολες αυτές τις ερωτήσεις θα επιχειρήσουμε με την έρευνα που κάναμε να δώσουμε απαντήσεις.
Σ' ενα θέμα που δυστυχώς δεν ήλθε ποτέ στο προσκήνιο στην Καρδίτσα και που παρέμεινε θαμμένο επι χρόνια ολόκληρα.
Δυο όλες κι όλες προσπάθειες έγιναν μέσω του τύπου της περιοχής απο το 1949 μέχρι σήμερα!!!
Μια απο τον αείμνηστο Φώτη Ματθαιόπουλο το 1993 και μία απο τον υπογράφοντα το 2012!
Απ' αυτές τις έρευνες δημοσιοποιήθηκαν συγκλονιστικά στοιχεία και σήμερα το asa1904.gr τα συγκεντρώνει προσθέτοντας τις διηγήσεις θρύλων της εποχής που μιλούν για το θέμα.
Ουσιαστικά καταγράφεται και αναδεικνύεται η τεράστια ιστορική αδικία που συνέβη εις βάρος της ομάδας μας και είναι το σημερινο ντοκουμέντο μια απάντηση σε κάθε ανιστόρητο.
Επίσης είναι το σημερινό οδοιπορικό μια ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ για τους χιλιάδες φιλάθλους της ομάδας μας και ιδιαίτερα τους νέους που μαθαίνουν άγνωστες πτυχές αυτής της φοβερής διαδρομής της Αναγέννησης.
ΟΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΩΤΕΣ ΤΟΥ 1905!
Ας πάρουμε, λοιπον τα πράγματα απο την αρχή.
Στις 16 Οκτωβρίου 1904 με το βασιλικό διάταγμα του αντιβασιλέα Κωνσταντίνου Διαδόχου που υπογράφεται απο τον υπουργό εσωτερικό Γ. Ν. Θεοτόκη εγκρίνεται η ίδρυση του καταστατικού του Γυμναστικού Συλλόγου Καρδίτσας “Η ΑΝΑΓΕΝΝΙΣΙΣ”!
Πριν καλά καλά αναπτύξει την πρώτη δραστηριότητα ο σύλλογος Καρδιτσιώτες δωρητές παραχωρούν έκταση στο “Γαρδικάκι” για να χτιστεί το Γυμναστήριο της ομάδας.
Οι όροι παραχώρησης αποτυπώνονται στο υπ. Αριθμ. 376/1905 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Καρδίτσας Τζαβέλα. Τόσο το συμβόλαιο όσο και το τοπογραφικό διάγραμμα του χώρου αποτελούν ντοκουμέντα ανεκτίμητης ιστορικής αξίας, τα δημοσιεύουμε σήμερα απο το asa1904.gr και ανήκουν πλέον στο μουσείο του συλλόγου όποτε κι αν αυτό δημιουργηθεί!
Το γυμναστήριο βρισκόταν πίσω απο το Παυσίλυπο και την σημερινή οδό Μυρμηδόνων!
Οι σπουδαίοι αυτοί άνθρωποι που έκαναν την δωρεά σα να προέβλεψαν το μέλλον!
Στο συμβόλαιο παραχώρησης υπήρχε ο ξεκάθαρος όρος που καταπατήθηκε όπως θα δούμε αργότερα με αλχημείες το 1949.
Ανέφερε τα εξής:
“Η ιδιοκτησία του γυμναστηρίου του συλλόγου είναι ΕΣΑΕΙ και μπορεί να παραχωρηθεί ΜΟΝΟΝ και εφόσον αυτός διαλυθεί ή αλλάξει όνομα”!!!
ΤΟ ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Το ιδιόκτητο γυμναστήριο της Αναγέννησης για ΠΕΝΗΝΤΑ χρόνια θ' αποτελέσει τον χώρο – προπύργιο του αθλητισμού της Καρδίτσας. Θα περάσουν απο κει χιλιάδες συμπολίτες!
Ιδιαίτερα απο τη δεκαετία του 1920 και μετά όταν το ποδόσφαιρο αρχίζει να κυριαρχεί σε εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη, ο χώρος αυτός αποτελεί το βασικό στέκι των Καρδιτσιωτών ποδοσφαιρόφιλων και φυσικά της Αναγέννησης που ήδη εχει οργανωθεί πλέον και ως σημαντική ποδοσφαιρική οντότητα.
ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ ΠΙΕΣΕΙΣ
Μετά τους βαλκανικούς πολέμους και τη μικρασιατική καταστροφή, η Καρδίτσα σιγά σιγά αναπτύσσεται.
Το ιδιόκτητο γυμναστήριο της Αναγέννησης σταδιακά παίρνει μεγάλη αξία και γίνεται “φιλέτο” το οποίο ορέγονται τα συμφέροντα της εποχής.
Οπως συμβαίνει σ' αυτές τις περιπτώσεις, ξεκινούν οι πιέσεις στην διοίκηση της Αναγέννησης να... “ανταλλάξει” το χώρο της. Και οι πιέσεις αυτές παίρνουν επίσημη μορφή και εκφράζονται κυρίως απο την τότε Δημοτική Αρχή.
Απο ένα σημείο και μετά κορυφώνονται και μεθοδεύονται ενέργειες για να έλθει η έκταση που χάρισαν μερακλήδες Αναγεννησιώτες στην ομάδα, στο Δήμο κι απο κει όπως θα δούμε σε ιδιώτες με το... αζημίωτο για πολλούς!
Στις 17 Φεβρουαρίου του 1939 δημοσιεύεται στο “ΝΕΟ ΑΓΩΝΑ” η είδηση ότι ο Δήμαρχος κ. Χατζημήτρος πληροφορήθηκε ότι η Αναγέννηση θέλει (;;;;) ν' ανταλλάξει το γυμναστήριό της με άλλη Δημοτική έκταση:
«Εις γνώσιν του κ. Δημάρχου περιήλθε η πληροφορία οτι το συμβούλιο της Αναγέννησης σκέπτεται να υποβάλη πρότασιν περι ανταλαγής του ιδιόκτητου γυμναστηρίου της με τον όπισθεν του άλσους του Παυσιλύπου Δημοτικόν χώρον καταλλήλως διαρυθμιζόμενον...”
Ξεκίνησε ουσιαστικά η προσπάθεια αφαίμαξης της περιουσίας του συλλόγου.
Μέχρι το 1949 θα γίνουν πάνω απο 100 παραστάσεις, διασκέψεις και συσκέψεις στο Δήμο Καρδίτσας για να βρεθεί τρόπος να δώσει η Αναγέννηση την περιουσία της!!!
Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ
Για να έχουν αποτέλεσμα οι πιέσεις έπρεπε να υπάρξει μια σοβαρή δικαιολογία.
Ποιά ήταν αυτή; Η ίδρυση του Εθνικού Σταδίου!Η καλύτερη ευκαιρία! Η προκήρυξη δημοσιεύεται το 1939, αλλά ο πόλεμος αναστέλει για δέκα χρόνια την υπόθεση.
Και ο Δήμος επανέρχεται πλέον δριμύτερος και πιο... αποφασισμένος το 1949: “Ο Δήμος θα πάρει το ιδιόκτητο γυμναστήριο του Συλλόγου θα το εκποιήσει και τα χρήματα αυτά θα ξεκινήσει η κατασκευή του Εθνικού Σταδίου της πόλης μας...”
Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΑΛΛΑΖΕΙ ΟΝΟΜΑ!!!!
Πως θα ξεπερνώνταν όμως ο όρος του συμβολαίου του 1905 που απαγόρευε ρητώς την παραχώρηση του χώρου; Εδώ, πάλι βρέθηκε τρόπος και ήταν ένας τρόπος που πραγματικά δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για το ρόλο συγκεκριμένων ανθρώπων και στην Αναγέννηση.
Αποφασίζεται η αλλαγή του ονόματος της ομάδας!!!
Οχι το προσδιοριστικό της βεβαίως γιατί κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε σωρεία αντιδράσεων αφού η Αναγέννηση είχε ήδη αποκτήσει τεράστια λαϊκά ερείσματα στην πόλη.
Αποφασίζεται σε Γενική Συνέλευση επι διοικήσεως Αδάμ Αδάμου απο Γυμναστικός Σύλλογος να γίνει Αθλητικός Σύλλογος!!! Ετσι αίρεται και το τελευταίο εμπόδιο και συντελείται η αφαίμαξη της περιουσίας!
Ηταν ιστορικό λάθος; Ηταν στοχευμένη κίνηση; Δεν θα μάθουμε ποτέ. Τα γεγονότα όμως και η εξέλιξη των πραγμάτων δείχνουν ότι κάποιοι ωφελήθηκαν πάρα πολύ απ' αυτή την αλλαγή!
ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ
Για να χρυσωθεί το χάπι προφορικώς η Αναγέννηση παίρνει τη διαβεβαίωση ότι θα έχει δικό της χώρο εκεί που βρίσκεται σήμερα στο Στάδιο και στη συνέχεια όταν αποφασίζεται η δημιουργία Εθνικού Σταδίου ότι θα διατηρεί προνόμια σ' αυτό και θα έχει τον πρώτο λόγο.
Στην εφορία σταδίου, στην εκλογή διοικήσεων κλπ.
Προνόμια που τα πήρε ο... άνεμος με την πάροδο του χρόνου αφού ποτέ δεν πιστοποιήθηκαν με έγγραφα!
Για να φθάσουμε στο σημείο σήμερα, η ομάδα που ΕΧΤΙΣΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ το Στάδιο με τα λεφτά της, να θεωρείται φιλοξενούμενη και μάλιστα ν' αντιμετωπίζεται απο διάφορους ανιστόρητους κατα καιρούς με άθλιο και προκλητικό τρόπο!
Ο ΑΓΩΝΑΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Μερακλήδες Αναγεννησιώτες και υποψιασμένοι πολίτες – φίλαθλοι της ομάδας υπήρξαν πολλοί και πάλεψαν με όσες δυνάμεις είχαν για την αποκατάσταση αυτής της αθλιότητας εις βάρος του σωματείου.
Η Αναγέννηση ουσιαστικά απο το 1950 μέχρι τις μέρες μας παρέμεινε ΑΣΤΕΓΗ! Και μάλιστα έγινε αντικείμενο χλεύης και προκλητικών συμπεριφορών απο διάφορους στην προσπάθειά της να βρεί χώρο.
Απο τότε ξεκίνησε ένας αγώνας διοικήσεων του συλλόγου για νομική και ηθική αποκατάσταση που δυστυχώς δεν δικαιώθηκε ποτέ!
Η ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ 1970!
Ο αγώνας αυτός κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1970. Στην καρδιά όμως της επταετίας. Οι διοικήσεις Τάκα, Διαμαντή, Ακριβάκη, Κακαράντζα και Κανταρτζή το πάλεψαν, αλλά δεν τα κατάφεραν.
Πιο χαρακτηριστική περίπτωση ήταν το 1971 όταν η διοίκηση καταθέτει αναγνωριστική αγωγή διεκδικώντας χώρο ισάξιας αξίας στην Καρδίτσα.
Η αγωγή φθάνει στα χέρια του πανίσχυρου Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού Κ. Ασλανίδη. Θάβεται στα... συρτάρια του και δίνεται απλώς η υπόσχεση ότι η Αναγέννηση θα παίζει ΔΩΡΕΑΝ ΕΣΑΕΙ στο Στάδιο! Αποφαση που διαρκούσε μέχρι το 1990 όταν και το Στάδιο μετατρέπεται απο Εθνικό σε Δημοτικό!
Απο τότε η Αναγέννηση αναγκάζεται να πλήρώνει ενοίκιο για να φθάσουμε και στο φετινό όνειδος όπου λόγω της κρίσης να φροντίζει για την συντήρησή του (πετρέλαια θέρμανσης, λιπάσματα στον αγωνιστικό χώρο)!!!
ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ!
Ηταν δύσκολα εκείνα τα χρόνια, καθώς το 1973 απο συγκεκριμένους κύκλους της πόλης υπηρέτες του καθεστώτος αλλά και απο στελέχη της “κυβέρνησης” με προεξάχοντα τον Ασλανίδη επιχειρήθηκε η εξαναγκαστική συγχώνευση της Αναγέννησης με τον ΑΟΚ!!!
Χάρη στη σθεναρή αντίσταση της διοίκησης Ακριβάκη αποφεύχθηκε και διατηρήθηκε η αυτονομία της ομάδας μας που σήμερα αποτελεί μια ΒΑΡΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ και το μεγαλύτερο μετάλλιο διάκρισης!
Γι' αυτό το θέμα όμως ετοιμάζουμε μια άλλη “κιτρινόμαυρη ιστορία” ξεχωριστή και συγκλονιστική!
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ
Καθώς περνάει ο καιρός το θέμα καταχωνιάζεται δυστυχώς στα αραχνιασμένα βιβλία της ιστορίας.
Η λήθη είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα για την υγεία ενός τόπου και δυστυχώς απο τη δεκαετία του 1980 μέχρι τις μέρες μας για το θέμα αυτό ΟΥΔΕΠΟΤΕ έγινε κάτι.
Χάρη στην προσπάθεια του αείμνηστου και σπουδαίου ανθρώπου Αναγεννησιώτη Φώτη Μάνθου Ματθαιόπουλου ήλθε στο φώς όπως γράψαμε πιο πάνω το 1992 σ' ένα “οδοιπορικό του αθλητικού κινήματος της Καρδίτσας” που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ.
Αντιμετωπίστηκαν οι αναφορές του ως... γραφικότητες απο τους “επαγγελματίες παράγοντες” (τρομάρα τους!) της εποχής. Κι όμως αυτές οι... “γραφικότητες” μας έδωσαν την πηγή να ψάξουμε το θέμα και να βρουμε πολλά και ανεκτίμητα που δένουν σε μια ιστορική έρευνα.
Το 1997 παραλίγο να έλθει η αποκατάσταση με χώρο που παραχωρεί ο Δήμος στην Αναγέννηση στο Ρούσσο επι διοίκησης Καπράνα. Μάλιστα δρομολογούνται έργα με γυμναστήριο, μαγειρίο, κυλικείο, χλοοτάπητα και προβολείς και δημιουργούνται συνθήκες ενός σύγχρονου αθλητικού κέντρου.
Αλίμονο! Το έγγραφο – παραχωρητήριο δεν υπάρχει πουθενά!!! Ετσι το 2009 η Αναγέννηση εκδιώχνεται ετσι θελικά κακήν κακώς απο το χώρο αφήνοντας μάλιστα πίσω περιουσιακά στοιχεία που τα εκμεταλλεύονται άλλοι!!!
Η ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Απο το 1949, λοιπον, η Αναγέννηση περιφέρεται άστεγη στην Καρδίτσα! Ποια; Η ομάδα που έχτισε το Στάδιο με την περουσία της. Απο το “Ζευγαρολίβαδο” στον Βιολογικό και στη Μέλισα και απο το Ρούσσο στην Αγιοπηγή και σε δεκάδες άλλα γήπεδα του Νομού ψάχνει σαν ζητιάνα χώρο να προπονηθεί.
Η αποκατάσταση αυτής της “ΑΙΩΝΙΑΣ ΑΔΙΚΙΑΣ” έρχεται εν μέρει στις 24 Αυγούστου του 2012 οταν με διαρκή αγώνα της σημερινής διοίκησης το θέμα πάει στο Δημοτικό Συμβούλιο όπου αποφασίζεται ομόφωνα πλην μιας αρνητικής ψήφου και ενός συμβούλου που δήλωσε “παρών” να παραχωρηθεί έκταση 28 στρεμμάτων στο Σταυρό στην Αναγέννηση.
Πολύ σημαντικό ρόλο στο να προωθηθεί αυτή η απόφαση έπαιξε και ο σημερινός δημοτικός σύμβουλος και πρώην αντιδήμαρχος Βασίλης Ευαγγελακόπουλος που είναι γνωστός για τα “κιτρινόμαυρα” συναισθήματά του.
Λέμε ότι έγινε εν μέρει η αποκατάσταση διότι η έκταση αυτή αντικειμενικά δεν είναι τίποτα μπροστά στην περιουσία που παραχώρησε η Αναγέννηση. Παρόλα έστω κι έτσι ο σύλλογος αποκτά επιτέλους τη στέγη του και μπορεί μέσα απ' αυτό το χώρο να πατήσει γερά για το μέλλον...
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΙΝΙ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ
ΑΠΟ ΤΟ ASA TV
-Eυχαριστούμε πάρα πολύ όλους τους παλαίμαχους θρύλους της Αναγέννησης που μίλησαν στο ASA TV για το μεγάλο αυτό οδοιπορικό.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Παναγιώτη Αγραφιώτη για την εξαιρετική δουλειά που έκανε στο μοντάζ του ντοκυμαντέρ, την εφημερίδα "ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ" για την συλλογή στοιχείων ανεκτίμητης αξίας που αφορούν στην ιστορία της ομάδας μας αλλά και στην ιστορία της πόλης.
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον σπουδαίο Αναγεννησιώτη και Καρδιτσιώτη αείμνηστο Φώτη Ματθαιόπουλο που κατέθεσε και την ψυχή του για να συλλέξει στοιχεία γι' αυτή τη φοβερή αδικία.
Ευτυχώς βλέπει απο κει ψηλά ότι υπάρχουν συνεχιστές του έργου που έμεινε στη μέση κι αντιμετωπίστηκε ως "γραφικότητα" απο μεγάλα "κεφάλια" της περιοχής μας.
Υποσχόμαστε τέλος οτι θα συνεχίσουμε την μεγάλη προσπάθεια ανάδειξης της ιστορίας της ομάδας μας με έρευνες και αφιερώματα που δεν εχουν προηγούμενο στην ιστορία του τύπου.
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ